De schoonheid van het gebaar

Misschien is concentratie wel het schoonste dat er is. In tijden van nooit ophoudende notificaties en pushberichten, van ellendige beschikbaarheid en absurd snelle leveringstijden, in zulke tijden ongestoord zich met volle toewijding en totale focus aan iets kunnen wijden, al dient het tot niets, blijft het onopgemerkt, klikt niemand erop, is niet alleen een zeldzaamheid geworden. Het heeft welhaast iets religieus. De handeling om het handelen. Schoonheid terwille van schoonheid. De precisie van het gebaar.

David Van Reybrouck in “Odes”

Shokan = observeren zonder commentaar

Tijdens de meditatie observeren we onszelf. Allerlei gedachten spoken door ons hoofd. Wat doen we ermee? We kijken ernaar, laten ze voor wat ze zijn. Op die manier leren we onszelf op een neutrale manier te bekijken. In het Japans bestaat er een woord voor.

Shokan = observeren zonder commentaar

De filosofie van de heuvel

Ilja Leonard Pfeiffer wordt zen al fietsend van Nederland naar Rome en niet terug.

In het Japans heet het do. In het Chinees tao. Wat ik heb geleerd over dit concept van de weg, is dat het verschilt van ons idee van de weg. Wij denken dat een weg ertoe dient om de bestemming te bereiken. Maar dat is veel te simplistische gedachte van ons. Natuurlijk is er een bestemming. Anders zouden we nooit vertrekken. Maar het gaat er niet om die bestemming te bereiken. Het gaat om het gaan. De weg is geen middel tot het doel. De weg zelf is het doel. De bestemming leidt alleen maar af van de weg. Je kunt alleen maar leren en genieten van de weg als je in staat bent de bestemming te vergeten. Ik moet afleren te denken dat we naar Rome fietsen. Ik moet naar het zuiden fietsen. Ik moet gewoon fietsen.

Ilja Leonard Pfeiffer

“How to Work Better”

“How to work better”
by the Swiss artist due #peterfischli & #davidweiss.

De tienpuntenlijst suggereert dat “beter werken” evenzeer over een benadering van het dagelijks leven gaat als over productiviteit.

De muurschildering, die oorspronkelijk in 1991 bij een spoorlijn in Zürich werd geïnstalleerd, is een aanpassing van een lijst die de kunstenaars in een keramiekfabriek in Thailand hebben gezien.

Curator Hickey says, “We houden allemaal van dit idee om op een andere manier te werken, maar zo vaak komen we terecht in deze onophoudelijke haast om een taak te voltooien, verder te gaan met het volgende en overal tegelijk te zijn. Ik denk dat velen van ons reageren op dit verlangen naar iets anders, en het manifest, de mantra van de muurschildering, spreekt daartoe.

Lees meer over “How to work better”

“Het is niet zo’n gek idee, het leven plannen …

“Het is niet zo’n gek idee, het leven plannen als een reis.
Alleen de hemel op het einde speelt ons nog altijd parten.
Zelfs al zijn we er rotsvast van overtuigd dat het hiernamaals niet bestaat, leven we in de stille hoop dat het later beter wordt.
Met mijn nieuwe job, met mijn volgende vent, na mijn pensioen, als we verhuisd zijn naar dat nieuwe huis, na de geboorte van ons tweede kind…
Dan worden we gelukkig.
De ontkenning van het hier en nu als enige plek van tevredenheid, is het vreselijkste wat we onszelf aandoen.”

Michiel Hendryckx

Het leven in een Zenboeddhistische Zentempel

Dharmatalk in Ehipassiko Boeddhistisch Centrum over het dagelijks leven in een Europese ZenBoeddhistische tempel.
Het zenboeddhisme in Europa bevindt zich in een pioniersperiode. Het boeddhisme past zich aan aan de cultuur en de tijd waarin het zich bevindt. In zentempel Ryumonji in de Elzas (Frankrijk) waar ik beoefen, proberen we de beste voorwaarden te vinden voor een leven dat zich aanpast aan de noden van de hedendaagse Europeanen.

Lees verder Het leven in een Zenboeddhistische Zentempel

Natsumas zien

Een uittreksel uit de teisho van Sekiguchi Roshi in zentempel Ryumonji, die imponeerde door de éénvoud en eerlijkheid.

Bashô  – haiku-meester uit de 17 eeuw- wandelde elke dag  op dezelfde manier door de straat tot hij op een dag kleine witte bloemetjes ontdekte in de haag langs de kant van de weg. Natsumas, eenvoudige bloemetjes die geen aandacht opeisen.

Lees verder Natsumas zien

Het graf zonder datum

bloemen op het kerkhofHet is 31 oktober, sinds altijd één van die dagen waarop de mensen en de geesten even dichter bij elkaar komen. Allang voor de christenen 1 november tot een vrije dag omdoopte bestond het al. Misschien niet toevallig deze dagen waarop de blaadjes gewillig de boom van hun leven lossen. De zwaartekracht brengt ze veilig en wel op de grond. Ze hebben het minder moeilijk dan wij om het leven achter zich te laten. Het lijkt eerder een feest: dwarrelende blaadjes fladderen door de lucht. Of komen ze volgend jaar terug en weten ze het? Zijn het dezelfde blaadjes die elk jaar weer verschijnen?

Lees verder Het graf zonder datum