De perceptie van de geest
Onze geest is geen definieerbaar ding en is niet grijpbaar. Hij komt in actie bij de waarneming van een object. En het gebeurt aan een ongelooflijke snelheid die niet waarneembaar is. Wat we zien is een aaneenrijging van een opeenvolgende momenten zoals een filmcamera dat doet.
Wat mij fascineert in de fotografie is de mogelijkheid om die ene dharma ( één fenomeen) vast te leggen, in één moment en het in een milliseconde te bevriezen. Een fototoestel kan dit unieke moment vastleggen, kan de kleinste portiegrootte van wat de geest kan grijpen zichtbaar maken.
Een uniek moment
Een foto laat ons de vergankelijkheid zien, een moment dat we niet kunnen grijpen, een illusie tussen de vele anderen. Is het de drang om deze onbestendigheid te grijpen of is het een verzet er tegen dat mij drijft ? De voldoening om dat unieke moment vast te leggen en het zichtbaar te maken en verder te laten leven. Even neen zeggen aan de vergankelijkheid, al is het maar een illusie.
Wat we zien op een foto is uniek zoals elk moment in het leven uniek is, elke ademhaling uniek is, elke hartslag uniek is. Het ongrijpbare zichtbaar maken. Het onzichtbare zichtbaar maken. Zoals Matsuo Basho ( 1644 – 1694 ) dat op een poëtische manier heeft kunnen doen in de haiku van de plons van de kikker in de oude vijver die in ons geheugen opgeslagen is. En hij had daarvoor geen technologie nodig. Een stuk papier en een potlood was voor hem voldoende om de kikker eer aan te doen.
Fotografie en meditatie
Maar uiteindelijk is het de daad zelf , het moment van capteren dat me gelukkig maakt. Een moment van totale overgave aan de observatie. En neen, ik ben niet op zoek naar schoonheid maar fotografie is net zoals als op een zafu zitten een moment van loslaten en één worden met de realiteit. Een worden met het onderwerp zonder enige andere bedoeling. Net zoals in zazen, gewoon zijn naar wat is en alle ballast zoals erkenning, succes laten vallen.
Dat geeft me de vrijheid om volledig in het huidige moment aanwezig te zijn. In contact zijn met de directe ervaring van de dingen zonder meer. In die zin zijn kunst en zazen verwant (= meditatie zonder object ) . Zazen (zenmeditatie) heeft me zeker iets geleerd over kunst.
Deze foto moet je goed bekijken om te zien dat er een tweede persoon en derde hand is die wijst. Een situatie die we met een ordinaire blik niet gaan zien. Door volledig met het onderwerp aanwezig te zijn , door er één met te worden, ga je de dingen anders zien.
Dit beeld bestaat in een milli-seconde. Er is geen rationeel denken meer mogelijk. Onmiddelijk reageren op de juiste manier bij dit onverwachte gebeuren maakte het mogelijk om deze foto te maken. Het lichaam volgen.
