Categorie: Blog

Neen, ik zoek niet naar schoonheid

De perceptie van de geest

Onze geest is geen definieerbaar ding en is niet grijpbaar. Hij komt in actie bij de waarneming van een object. En het gebeurt aan een ongelooflijke snelheid die niet waarneembaar is. Wat we zien is een aaneenrijging van een opeenvolgende momenten zoals een filmcamera dat doet.

Wat mij fascineert in de fotografie is de mogelijkheid om die ene dharma ( één fenomeen) vast te leggen, in één moment en het in een milliseconde  te bevriezen. Een fototoestel kan dit unieke moment vastleggen, kan de kleinste portiegrootte van wat de geest kan grijpen zichtbaar maken.

Lees verder Neen, ik zoek niet naar schoonheid

De vreugde van de afwasborstel

De afwas als ritueel

Het verbaasde me toen ik mijn eerste stappen in een zen tempel deed : de vreugde tijdens de afwas. Het is natuurlijk niet altijd feest voor de gootsteen maar toch gebeurde er iets dat mijn blik op deze banale bezigheid radicaal heeft verandert. Voor vele mensen is het een vervelende karwei om zich elke dag door het sop van de afwasbak te wroeten. Misschien heeft het te maken met het moment, het gebeurt na de maaltijd wanneer we zo verlangen naar dat kopje thee of koffie en bijgepast koekje. Getuige van deze afkeer is de afwasmachine die in bijna alle huishoudens een vaste plaats heeft gekregen en die ons ogenschijnlijk een klein stukje vrijheid teruggeeft. Verkeerd gedacht !

Lees verder De vreugde van de afwasborstel

Over schoonheid

Je ne cherche pas la beauté,
Parfois je la trouve et alors je l’accepte,
Si elle n’est pas purement formaliste.

Christian Dotremont
Boeddha in de Zenboeddhistische Dojo Halle

Misschien is het niet-zoeken naar schoonheid de sleutel. Gewoon, enkel en alleen kijken zonder meer. Kijken in dat moment tussen de woorden in, de plaats waar niets gebeurt maar tegelijkertijd alles gebeurt? De stille plaats waar de tijd niet meer kan gemeten worden. Voorbij het denken.

Christian Dotremont (1922-1979), is een Belgische kunstenaar en medeoprichter van de CoBrA-beweging. Hij is een van de eersten die van het schrift een plastische kunst maakt. Zijn ‘logogrammen’,  of grafische gedichten ontstaan spontaan uit het penseel en vormen iets nieuws in de kunst. De woorden die hij impulsief op papier zet, zoeken een eigenzinnig tracé dat resulteert in expressieve composities. Schrijven en schilderen vloeien in elkaar over en openen de weg naar eindeloze experimenten.
Museum van Schone Kunsten, Brussel

Portfolio

Kunst en Dharma

Drie zenBoeddhistische beoefenaars, Konrad Maquestieau, Christian Verschelden en ik zelf, nemen deel aan “Kunst in het Dorp“, de multi- disciplinaire tentoonstelling in Bellingen. Konrad Maquestieau geeft de traditionele Japanse haiku’s een nieuw leven in een audiovisuele installatie “Video Haiku Remix”. Christian Verschelden stelt collages te toon.

Kunst en Dharma zijn aan elkaar verwant:  ze worden beiden beoefend op bewustzijnsniveaus die voorbijgaan aan controle en kennis.

“Taal waar alle talen eindigen”
 R.M. Rilke

En uiteindelijk gaan beide, Kunst en Dharma over totale transformatie.
De zon schijnt altijd, zelfs wanneer wolken de hemel bedekken. Niemand hoeft de zon te laten schijnen. Zonneschijn wordt zichtbaar wanneer de wind de wolken weghaalt. Op dezelfde manier ontstaat kunst uit de natuurlijke waakzaamheid, creativiteit en humor van de geest, wanneer de obstakels die dit belemmeren worden opgeruimd. Je hoeft niet te leren hoe je creativiteit moet fabriceren,  je moet leren de wolken te verwijderen die verhinderen dat het zich uitdrukt.

Kunst ligt in het leven zelf, en komt voort uit de praktijk van de ervaring, uit de kwaliteit van de ervaring, de diepgang van het denken en de toewijding van de maker.

Kunst in het Dorp

“Laat u niet misleiden: “Kunst in het dorp” in het kleine, gezellige Brabantse dorpje Bellingen is een Groot evenement. En dat mag gerust met een G worden neergezet. Met de 18 voorafgaande edities werd al heel wat topkunst getoond. Voor de 19e editie (20e verjaardag) worden alle registers open getrokken. Het terrein vergroot én het aantal kunstenaars op het terrein is zowel in kwaliteit als aantal toegenomen. “(tekst van Max Van Hemel)

Je kan er een kijkje komen nemen naar mijn foto’s ( en vele andere prachtige kunstwerken ), deze keer niet digitaal, ze hebben zich op een natuurlijke manier hun plaats gevonden in de wilgengalerij van Hof ter Loo.

expo kunst in het dorp

Het infra-gewone

“Het banale, het alledaagse, het voor de hand liggende, het gewone, het infra-gewone, het achtergrondlawaai, het gewoonlijke? Hoe moeten we over deze gewone dingen spreken, hoe sporen we ze op, hoe spoelen we ze door, hoe ontdoen we ze van het vuil waarin ze verstrikt zijn geraakt, hoe geven we ze betekenis, een stem, om ze tenslotte te laten spreken over wat is, wie we zijn.“

Georges Perec, Species of Spaces