Coronablues

Over schoonheid

Je ne cherche pas la beauté,
Parfois je la trouve et alors je l’accepte,
Si elle n’est pas purement formaliste.

Christian Dotremont
Boeddha in de Zenboeddhistische Dojo Halle

Misschien is het niet-zoeken naar schoonheid de sleutel. Gewoon, enkel en alleen kijken zonder meer. Kijken in dat moment tussen de woorden in, de plaats waar niets gebeurt maar tegelijkertijd alles gebeurt? De stille plaats waar de tijd niet meer kan gemeten worden. Voorbij het denken.

Christian Dotremont (1922-1979), is een Belgische kunstenaar en medeoprichter van de CoBrA-beweging. Hij is een van de eersten die van het schrift een plastische kunst maakt. Zijn ‘logogrammen’,  of grafische gedichten ontstaan spontaan uit het penseel en vormen iets nieuws in de kunst. De woorden die hij impulsief op papier zet, zoeken een eigenzinnig tracé dat resulteert in expressieve composities. Schrijven en schilderen vloeien in elkaar over en openen de weg naar eindeloze experimenten.
Museum van Schone Kunsten, Brussel

BREEDBEELD TRAJECT #3 Vernissage

Geweldige openingsavond voor de groepstentoonstelling opgezet door @breedbeeldvzw in de mooie lokatie van @zebrastraat in Gent. Negen uitmuntende fotografen presenteren er hun werk.

Hier @avanattenhoven met haar project “De Brug”. Fotograferen is ook een daad van liefde: de brug verbindt mensen met elkaar, met alle dieren in en rond de brug en met water en hemel.

Dit project en acht andere zijn nog te bewonderen tot en met 8 mei.

Kunst en Dharma

Drie zenBoeddhistische beoefenaars, Konrad Maquestieau, Christian Verschelden en ik zelf, nemen deel aan “Kunst in het Dorp“, de multi- disciplinaire tentoonstelling in Bellingen. Konrad Maquestieau geeft de traditionele Japanse haiku’s een nieuw leven in een audiovisuele installatie “Video Haiku Remix”. Christian Verschelden stelt collages te toon.

Kunst en Dharma zijn aan elkaar verwant:  ze worden beiden beoefend op bewustzijnsniveaus die voorbijgaan aan controle en kennis.

“Taal waar alle talen eindigen”
 R.M. Rilke

En uiteindelijk gaan beide, Kunst en Dharma over totale transformatie.
De zon schijnt altijd, zelfs wanneer wolken de hemel bedekken. Niemand hoeft de zon te laten schijnen. Zonneschijn wordt zichtbaar wanneer de wind de wolken weghaalt. Op dezelfde manier ontstaat kunst uit de natuurlijke waakzaamheid, creativiteit en humor van de geest, wanneer de obstakels die dit belemmeren worden opgeruimd. Je hoeft niet te leren hoe je creativiteit moet fabriceren,  je moet leren de wolken te verwijderen die verhinderen dat het zich uitdrukt.

Kunst ligt in het leven zelf, en komt voort uit de praktijk van de ervaring, uit de kwaliteit van de ervaring, de diepgang van het denken en de toewijding van de maker.

Kunst in het Dorp

Laat u niet misleiden: “Kunst in het dorp” in het kleine, gezellige Brabantse dorpje Bellingen is een Groot evenement. En dat mag gerust met een G worden neergezet. Met de 18 voorafgaande edities werd al heel wat topkunst getoond. Voor de 19e editie (20e verjaardag) worden alle registers open getrokken. Het terrein vergroot én het aantal kunstenaars op het terrein is zowel in kwaliteit als aantal toegenomen. “(tekst van Max Van Hemel)

Je kan er een kijkje komen nemen naar mijn foto’s ( en vele andere prachtige kunstwerken ), deze keer niet digitaal, ze hebben zich op een natuurlijke manier hun plaats gevonden in de wilgengalerij van Hof ter Loo.

expo kunst in het dorp

Het infra-gewone

Het banale, het alledaagse, het voor de hand liggende, het gewone, het infra-gewone, het achtergrondlawaai, het gewoonlijke? Hoe moeten we over deze gewone dingen spreken, hoe sporen we ze op, hoe spoelen we ze door, hoe ontdoen we ze van het vuil waarin ze verstrikt zijn geraakt, hoe geven we ze betekenis, een stem, om ze tenslotte te laten spreken over wat is, wie we zijn.

Georges Perec, Species of Spaces