Categorie: Blog

“How to Work Better”

“How to work better”
by the Swiss artist due #peterfischli & #davidweiss.

De tienpuntenlijst suggereert dat “beter werken” evenzeer over een benadering van het dagelijks leven gaat als over productiviteit.

De muurschildering, die oorspronkelijk in 1991 bij een spoorlijn in Zürich werd geïnstalleerd, is een aanpassing van een lijst die de kunstenaars in een keramiekfabriek in Thailand hebben gezien.

Curator Hickey says, “We houden allemaal van dit idee om op een andere manier te werken, maar zo vaak komen we terecht in deze onophoudelijke haast om een taak te voltooien, verder te gaan met het volgende en overal tegelijk te zijn. Ik denk dat velen van ons reageren op dit verlangen naar iets anders, en het manifest, de mantra van de muurschildering, spreekt daartoe.”

Lees meer over “How to work better”

“Het is niet zo’n gek idee, het leven plannen …

“Het is niet zo’n gek idee, het leven plannen als een reis.
Alleen de hemel op het einde speelt ons nog altijd parten.
Zelfs al zijn we er rotsvast van overtuigd dat het hiernamaals niet bestaat, leven we in de stille hoop dat het later beter wordt.
Met mijn nieuwe job, met mijn volgende vent, na mijn pensioen, als we verhuisd zijn naar dat nieuwe huis, na de geboorte van ons tweede kind…
Dan worden we gelukkig.
De ontkenning van het hier en nu als enige plek van tevredenheid, is het vreselijkste wat we onszelf aandoen.”

Michiel Hendryckx

Het leven in een Zenboeddhistische Zentempel

Dharmatalk in Ehipassiko Boeddhistisch Centrum over het dagelijks leven in een Europese ZenBoeddhistische tempel.
Het zenboeddhisme in Europa bevindt zich in een pioniersperiode. Het boeddhisme past zich aan aan de cultuur en de tijd waarin het zich bevindt. In zentempel Ryumonji in de Elzas (Frankrijk) waar ik beoefen, proberen we de beste voorwaarden te vinden voor een leven dat zich aanpast aan de noden van de hedendaagse Europeanen.

Lees verder Het leven in een Zenboeddhistische Zentempel

Een duwtje van 1000 jaar Boeddhistische beoefening in de rug!

O-jukai ceremonie in zentempel La Gendronnière

O-jukai betekent “de voorschriften ontvangen”. Als je wilt toetreden tot de gemeenschap van Boeddhisten, dan neem je deel aan een ceremonie waar je de voorschriften – een geheel van ethische leefregels – ontvangt.

Tijdens de maand juni 2015 vond voor de eerste maal in Europa een o-jukai ceremonie plaats, die vijf dagen duurde en waar je letterlijk ondergedompeld werd in een lange reeks van ceremonies en onderrichtingen: sutra’s zingen, wierook branden, prosternaties, offerandes, enz. Zeer oude, respectabele roshi’s (zenmeesters) kwamen uit Japan om ons te helpen en werden bijgestaan door een groep monniken en jeugdige novicen.

Lees verder Een duwtje van 1000 jaar Boeddhistische beoefening in de rug!

Natsumas zien

Een uittreksel uit de teisho van Sekiguchi Roshi in zentempel Ryumonji, die imponeerde door de éénvoud en eerlijkheid.

Bashô  – haiku-meester uit de 17 eeuw- wandelde elke dag  op dezelfde manier door de straat tot hij op een dag kleine witte bloemetjes ontdekte in de haag langs de kant van de weg. Natsumas, eenvoudige bloemetjes die geen aandacht opeisen.

Lees verder Natsumas zien

Het graf zonder datum

bloemen op het kerkhofHet is 31 oktober, sinds altijd één van die dagen waarop de mensen en de geesten even dichter bij elkaar komen. Allang voor de christenen 1 november tot een vrije dag omdoopte bestond het al. Misschien niet toevallig deze dagen waarop de blaadjes gewillig de boom van hun leven lossen. De zwaartekracht brengt ze veilig en wel op de grond. Ze hebben het minder moeilijk dan wij om het leven achter zich te laten. Het lijkt eerder een feest: dwarrelende blaadjes fladderen door de lucht. Of komen ze volgend jaar terug en weten ze het? Zijn het dezelfde blaadjes die elk jaar weer verschijnen?

Lees verder Het graf zonder datum

Broodkruimels voor …

In ZenBoeddhistische kloosters offeren we bij middagmaaltijd een broodkruimel voor de hongerige geesten. Een ceremonieel gebaar dat ons even doet denken aan het geluk dat we hebben elke dag onze portie eten zomaar op ons bord te krijgen.

De nederlandse schilder-dichter Lucebert gebruikte de broodkruimel om zijn gevoel van kosmische nietswaardigheid uit te drukken. De broodkruimels van Hans en Grietje behoren tot ons collectief bewustzijn.  Ze markeerden hun pad met broodkruimels in de hoop hun “home” of “beginpunt” terug te vinden. Vandaag kennen we allemaal de broodkruimels als “een virtueel kruimelpad” dat ons op de website toont waar we ons virtueel bevinden, meer gekend in de engelse benaming “breadcrumb”.

Broodkruimels zijn altijd en overal. De beoefening van zen is een pad ontdekken, een pad bedekt met broodkruimels die anderen voor ons hebben gemarkeerd, je moet ze gewoon zien en de juiste weg volgen.