Vier seizoenen in drie maanden

Evocatie van een ango

Het gebeurde anderhalf jaar geleden en buiten regende het pijpenstelen. Plots werd ik bij de abt geroepen. Gezeten aan de tafel vroeg de abt mij om de ango van de eerste monnik te doen, gevolgd door de Hossen ceremonie. Ik keek hem aan met een sprakeloze blik en antwoordde: “dank je voor het vertrouwen, maar ik voel me onbekwaam om dit te doen”. Zijn repliek: “zeer goed antwoord, je bent er helemaal klaar voor” haalde elk argument onderuit.  Lees verder Vier seizoenen in drie maanden

Kanzeon, het mededogen

Tijdens de avondzazen zingt zenmeester Olivier Wang-Genh een evocatie aan de bodhisattava Kanzeon. Kanzeon belichaamt het  mededogen. De bodhisattva die “ziet” (kan 觀) de “geluiden” of “kreten” (on音) van de “wereld” (ze 世) en reageert met medeleven (jihi 慈悲) om wezens te helpen met alle soorten ongeluk en lijden. Ook wel Kannon Bodhisattva (Kannon Bosatsu 觀音菩薩) en Kanjizai Bodhisattva (Kanjizai Bosatsu 觀自在菩薩) genoemd.
Lees verder Kanzeon, het mededogen

Warm op de fiets

Net als de koude wordt de grote warmte als een vijand van de mens gezien. “Blijf binnen” is de goede raad die we te horen krijgen via alle mogelijke mediakanalen. Voor de fietsers liggen de kaarten anders. Persoonlijk heb ik geen keuze, de fiets is mijn enige vervoermiddel. Net als de renners die de Tour rijden waag ik mij toch in de hitte van een brandende zon ondanks alle “goede raad”.

Lees verder Warm op de fiets

Twenty-Four Hours a Day

Iedereen kan gevechten van slechts één dag leveren. Pas als we de last van die twee afschuwelijke eeuwigheden, gisteren en morgen, op ons nemen, storten we in. Het is niet de ervaring van vandaag die de mensen gek maakt. Het is de spijt of verbittering over iets wat gisteren is gebeurd en de angst voor wat morgen kan brengen. 

Richmond Walker in Twenty-Four Hours a Day

Half mens, half fiets

Voor de mindful fietser is de unieke, intieme relatie die we met de fiets hebben iets waar we ons bewust van moeten zijn, maar die we ook moeten koesteren. Als we mindful fietsen, kunnen we ons verlustigen in dit eenvoudige staaltje van techniek waarmee we naar de stad of de andere kant van de wereld kunnen reizen, zonder brandstof en alleen met wat water en voedsel, en dat onze inspanningen beloont met vrijheid en snelheid. Het geeft ons moed en stelt ons in staat om het onmogelijke te doen. Het maakt ons, in één woord, tot supermensen.

Nick Moore in Mindfull fietsen

Zenmeditatie: enkel zitten zonder meer

Onze natuurlijke geest is helder, eenvoudig en gewoon. De praktijk van Zenmeditatie is gewoon iets extra’s opgeven. Dan onthult het gewone zijn magie.

De zenboeddhistische meditatie is op subtiele wijze iets loslaten dat zich verzet tegen de eenvoud van gewoon-zijn, gewoon-zitten, gewoon-ademhalen. Het begint met het aarden van de geest diep in het lichaam en in de ademhaling, net zoals ze zijn.

Lees verder Zenmeditatie: enkel zitten zonder meer

Mindfull for climate

Vandaag had de klimaatmars plaats in Brussel en in de rest van de wereld. Net voor Boeddhisten is het een evidentie om op elk moment een steentje bij te dragen aan het klimaat . De mens is de natuur, maakt deel uit van de natuur samen met alle levende wezens. De mens is het klimaat. Het dagelijks leven van een boeddhist is hier en nu met volle aandacht de dingen op een zo goed mogelijke manier doen. Hoe consumeer ik, hoe verplaats ik me, hoe verwarm ik me, hoe was ik mijn haar, wat eet ik?  Wat zijn de gevolgen van mijn handelingen?

Het is niet nieuw, 2500 jaar geleden zei de Boeddha al:

“Noch in de lucht, noch in het midden van de oceanen, noch in de diepten van de bergen, noch in enig deel van deze uitgestrekte wereld, is er geen plaats waar de mens kan ontsnappen aan de gevolgen van zijn daden. »

Aandacht voor het klimaat uit zich in elke actie van ons dagelijks leven .

De Weg die onder onze voeten ligt

Aandacht is het kloppend hart van de beoefening van Zen. Waarom ? Zonder aandacht kunnen we niet helemaal aanwezig zijn. Kunnen we niet helemaal waarnemen. Kunnen we “de Weg die onder onze voeten ligt, niet begrijpen ” (Sandokai). Aandacht is ten volle de Weg bewandelen.

“Stop met zoeken, ik heb het gevonden”

De schoonheid van het gebaar

Misschien is concentratie wel het schoonste dat er is. In tijden van nooit ophoudende notificaties en pushberichten, van ellendige beschikbaarheid en absurd snelle leveringstijden, in zulke tijden ongestoord zich met volle toewijding en totale focus aan iets kunnen wijden, al dient het tot niets, blijft het onopgemerkt, klikt niemand erop, is niet alleen een zeldzaamheid geworden. Het heeft welhaast iets religieus. De handeling om het handelen. Schoonheid terwille van schoonheid. De precisie van het gebaar.

David Van Reybrouck in “Odes”