Categorie: 24u zen

De eerste blik op 2020 !

Was het de intuïtie van het juiste doen op het juiste moment? Misschien was het gewoon toeval. Of was het de drang om de eerste verse lucht van het nieuwe jaar op te snuiven. Het eerste wat dat ik deed op de eerste dag van 2020 was mijn muts opzetten, dikke sokken aantrekken, mijn man alleen aan de ontbijttafel achterlaten en met mijn fototoestel naar buiten lopen.

En dan gewoon kijken. De eerste zonnestralen die traag hun weg baanden door een laag van nevel en de akkers met een wazige sluier omhullen. Het mystieke van de mist toont zich: alles wordt zacht en ondoorgrondelijk. De extremen vallen weg: de scherpe randen worden zachte randen, de gesatureerde kleuren worden zachte kleuren, de duidelijke vormen worden vage vormen, alles wat zwart is wordt grijs en wat wit is ook.

Toch een wat magisch moment. En dan … de kreten van de kraaien die zich in de boom naast de zon verscholen stegen op uit de stilte van het landschap. Vocaal genot. Een knotwilg die tot leven komt, een plaatje dat plots uiteenspat in tientallen zwarte vlekken en dan plots weer die intense stilte.

Is onze beoefening niet de kunst van het juist kijken? Het mindful kijken naar de dingen ontluistert een schoonheid die velen ontgaat. Mindful kijken is gewoon de dingen binnen laten komen zonder meer, zonder woorden, zonder commentaar, zonder opinie.

Gewoon kijken en het gewone zijn magie laten onthullen, niets doen !
Leren om niets te doen. Maar wat is niets doen eigenlijk ?
 Lees verder De eerste blik op 2020 !

De schoonheid van de dood is de aanwezigheid

Begin november, tijd van melancholie, even stilstaan bij de vergankelijkheid en een moment van stilte  voor degene die ons verlaten hebben.

Woorden van zenmeeester Reigen Wang-Genh in een onderricht tijdens de meditatie.

Bij de begrafenisplechtigheid van een geliefde zei Victor Hugo:

“Het wonder van dit grote vertrek, de dood genoemd, is dat degenen die vertrekken niet vertrekken. Wie u ook bent, die een geliefde in het graf heeft zien vallen, denkt niet dat u door hem bent achtergelaten. De schoonheid van de dood is de aanwezigheid. Het wezen waar we om huilen is verdwenen, maar niet vertrokken. We zien zijn lieve gezicht niet meer, maar we voelen ons onder zijn vleugels. De doden zijn de onzichtbare, maar zij zijn niet de afwezigen. ” 

Lees verder De schoonheid van de dood is de aanwezigheid

Een zenvol leven

Dharmatalk van Annemie Genshin in Ehipassiko Boeddhistisch Centrum in Antwerpen over het dagelijks leven in een Europese ZenBoeddhistische tempel.
In zentempel Ryumonji in de Elzas (Frankrijk) proberen we de beste voorwaarden te vinden voor een manier van leven die aangepast is aan de noden van de hedendaagse Europeanen. Beluister de podcast die begint met een geleide meditatie van 10 minuten.

Vier seizoenen in drie maanden

Evocatie van een ango

Het gebeurde anderhalf jaar geleden en buiten regende het pijpenstelen. Plots werd ik bij de abt geroepen. Gezeten aan de tafel vroeg de abt mij om de ango van de eerste monnik te doen, gevolgd door de Hossen ceremonie. Ik keek hem aan met een sprakeloze blik en antwoordde: “dank je voor het vertrouwen, maar ik voel me onbekwaam om dit te doen”. Zijn repliek: “zeer goed antwoord, je bent er helemaal klaar voor” haalde elk argument onderuit.  Lees verder Vier seizoenen in drie maanden

Kanzeon, het mededogen

Tijdens de avondzazen zingt zenmeester Olivier Wang-Genh een evocatie aan de bodhisattava Kanzeon. Kanzeon belichaamt het  mededogen. De bodhisattva die “ziet” (kan 觀) de “geluiden” of “kreten” (on音) van de “wereld” (ze 世) en reageert met medeleven (jihi 慈悲) om wezens te helpen met alle soorten ongeluk en lijden. Ook wel Kannon Bodhisattva (Kannon Bosatsu 觀音菩薩) en Kanjizai Bodhisattva (Kanjizai Bosatsu 觀自在菩薩) genoemd.
Lees verder Kanzeon, het mededogen

Warm op de fiets

Net als de koude wordt de grote warmte als een vijand van de mens gezien. “Blijf binnen” is de goede raad die we te horen krijgen via alle mogelijke mediakanalen. Voor de fietsers liggen de kaarten anders. Persoonlijk heb ik geen keuze, de fiets is mijn enige vervoermiddel. Net als de renners die de Tour rijden waag ik mij toch in de hitte van een brandende zon ondanks alle “goede raad”.

Lees verder Warm op de fiets

Twenty-Four Hours a Day

Iedereen kan gevechten van slechts één dag leveren. Pas als we de last van die twee afschuwelijke eeuwigheden, gisteren en morgen, op ons nemen, storten we in. Het is niet de ervaring van vandaag die de mensen gek maakt. Het is de spijt of verbittering over iets wat gisteren is gebeurd en de angst voor wat morgen kan brengen. 

Richmond Walker in Twenty-Four Hours a Day

Half mens, half fiets

Voor de mindful fietser is de unieke, intieme relatie die we met de fiets hebben iets waar we ons bewust van moeten zijn, maar die we ook moeten koesteren. Als we mindful fietsen, kunnen we ons verlustigen in dit eenvoudige staaltje van techniek waarmee we naar de stad of de andere kant van de wereld kunnen reizen, zonder brandstof en alleen met wat water en voedsel, en dat onze inspanningen beloont met vrijheid en snelheid. Het geeft ons moed en stelt ons in staat om het onmogelijke te doen. Het maakt ons, in één woord, tot supermensen.

Nick Moore in Mindfull fietsen

Zenmeditatie: enkel zitten zonder meer

Onze natuurlijke geest is helder, eenvoudig en gewoon. De praktijk van Zenmeditatie is gewoon iets extra’s opgeven. Dan onthult het gewone zijn magie.

De zenboeddhistische meditatie is op subtiele wijze iets loslaten dat zich verzet tegen de eenvoud van gewoon-zijn, gewoon-zitten, gewoon-ademhalen. Het begint met het aarden van de geest diep in het lichaam en in de ademhaling, net zoals ze zijn.

Lees verder Zenmeditatie: enkel zitten zonder meer